INTEGRACJA
ODRUCHÓW
Rozwój motoryczny dziecka od narodzin
poprzez kolejne etapy, jest możliwy dzięki
reakcjom odruchowym. Kolejno występujące
odruchy powinny
ustępować miejsca innym
potrzebnym do rozwoju następnych funkcji.
Prawidłowo rozwijające się i przebiegające
zgodnie ze wzorcem reakcje i odruchy są
podstawą prawidłowego rozwoju motorycznego
oraz
poznawczego dziecka.
Przetrwanie danych odruchów poza okres
fizjologicznego występowania wpływa
negatywnie na rozwój i życie dziecka.
Asymetryczny toniczny odruch szyjny (ATOS)
Powstaje około 18 tygodnia życia płodowego.
Powinien ulec wygaśnięciu około 6 miesiąca
życia dziecka.
Odruch ten warunkuje :
-
rozwój równowagi
-
koordynacji wzrokowo-ruchowej
-
uczy oceny odległości
-
chwytu pod kontrolą wzroku
Nieprawidłowy lub przetrwały ATOS
powoduje :
-
blokadę płynnego rozwoju ruchu pełzania na
brzuchu
-
podczas nauki chodzenia destabilizuje ciało
dziecka, zaburza poczucie równowagi
-
hamuje umiejętność przekraczania linii
środkowej ciała
-
nieustalona lateralizacja
-
pojawiają się problemy z manipulowaniem
rękoma
-
pojawiają się także problemy z percepcją
wzrokową, w symetrycznym przedstawianiu
kształtów
-
mogą wystąpić u tych dzieci także problemy
szkolne:
- trudności w nauce czytania i pisania
-
słabo rozwijają się ruchy wodzenia wzrokiem
-
zachwiania równowagi przy ruchach głowy w
którąkolwiek ze stron
-
brzydkie i wolne pismo
-
nieprawidłowy chwyt narzędzia pisarskiego
-
nieprawidłowości z opanowaniem ortografii
gramatyki
-
trudności z wyrażaniem myśli pisemnie
-
ruchy jednostronne zamiast naprzemienne
Symetryczny toniczny odruch szyjny (STOS)
Odruch ten jest aktywny między 3 a 6
miesiącem życia dziecka. Fizjologicznie
odruch jest potrzebny dziecku do osiągnięcia
pozycji czworaczej oraz pokonania siły
grawitacji.
Przetrwała postać STOSU wpływa negatywnie na:
-
rozwój raczkowania który może mieć postać „chodu
niedźwiedziego” , przemieszczania się na
pośladkach, lub stopach i dłoniach
-
może to powodować zaburzenia ruchów oczu i
przenoszenia wzroku z dalszego obiektu na
bliższy
W późniejszym wieku konsekwencjami
przetrwałego odruchu mogą być :
-
postawa nieprawidłowa, zgarbiona podczas
siedzenia w ławce
-
pochylona postawa podczas chodu
-
podczas siadu nogi układane w kształcie
litery „W”
-
zaburzona koordynacja oko-ręka
-
trudności w widzeniu obuocznym
-
kłopoty w przepisywaniu z tablicy, wolne
przepisywanie
-
zaburzenia uwagi
-
niezgrabność
-
niezdarność
-
niechlujność podczas jedzenia
-
brak koordynacji ruchowej
-
trudności z nauką pływania , zwłaszcza na
brzuchu
Toniczny odruch błędnikowy
Odruch ten pojawia się w pozycji zgięciowej
ok 12 tygodnia życia płodowego trwając do
3-4 miesiąca życia. W wyproście TOB jest
aktywowany
w czasie porodu a integruje się
od 7 tygodnia do nawet 3 roku życia dziecka.
Prawidłowy TOB umożliwia dziecku
przeciwstawienie się sile grawitacji i
umożliwia zmianę pozycji ciała ze zgięcia do
wyprostu.
U dzieci z przetrwałym TOB występują:
-
Nieprawidłowa postawę ciała ( tendencję do
chodzenia na palcach lub garbienia się)
-
Zaburzenia równowagi
-
Obniżone lub zwiększone napięcie mięśniowe
-
Niechęć do ćwiczeń sportowych
-
Chorobę lokomocyjną
-
Problemy z percepcja wzrokową (mylenie
podobnych liter)
-
Niskie umiejętności tworzenia sekwencji
-
Problemy z ocena przestrzeni
-
Upośledzone poczucie czasu
-
Niskie zdolności organizacyjne
-
Zaburzenia mowy
-
Szybko męczą się w pozycji w której ręce są
uniesione do góry
-
Szybko się męczą w pozycji stojącej
-
Szybko się także męczą chodząc po nierównym
podłożu
-
Lęk wysokości
-
Utrudniona kontrole głowy